Zoutlevering in Frankrijk
Frankrijk, officieel de Franse Republiek (Frans: République française), is een land in West-Europa en qua oppervlakte het op twee na grootste Europese land. Frankrijk ligt tussen het Kanaal, de Atlantische Oceaan en de Golf van Biskaje (in het westen), België en Luxemburg (in het noorden), Duitsland, Zwitserland en Italië (in het oosten) en Spanje, Andorra, de Middellandse Zee en Monaco (in het zuiden). Ook het eiland Corsica in de Middellandse Zee behoort tot Frankrijk, alsook vele overzeese gebieden. Frankrijk maakt aanspraak op een deel van Antarctica: Adélieland.
Inclusief overzeese gebieden heeft het land een oppervlakte van 674.843 km² en een bevolkingsaantal van ongeveer 65,4 miljoen inwoners (januari 2010).[5] Frankrijk, vanwege de zeshoekige vorm ook wel l'Hexagone genoemd, is naar oppervlakte het grootste land binnen de Europese Unie. De hoofdstad is Parijs, dat ook de grootste stad van het land is.
Sinds het Verdrag van Verdun in 843 kent Frankrijk, dat zijn naam dankt aan de Franken, in zijn geschiedenis enige continuïteit als bestuurlijke en culturele eenheid. Frankrijk is daarmee de oudste nog bestaande geopolitieke factor in de Europese machtsverhoudingen. De landsgrenzen liggen sinds de Vrede van Nijmegen in 1678 redelijk vast en vallen voor een groot deel samen met natuurlijke grenzen.
Strooizout is ook in Frankrijk een algemeen geaccepteerd dooimiddel. Het zorgt ervoor dat het vriespunt van water wordt verlaagd. Het zout (vrijwel altijd natriumchloride, NaCl, soms calciumchloride, CaCl2) mengt zich met het aanwezige water (ijs of sneeuw) en vormt zo pekel. Doordat pekel een lager vriespunt heeft dan water, zal dit minder snel bevriezen zodat minder gladheid optreedt. Na het zoutstrooien moet er voldoende verkeer zijn om een goede menging te krijgen. Pekel is een mengsel van water en zout. Als men een stof in water oplost daalt het vriespunt van de oplossing. Als water bijvoorbeeld 1 molal natriumchloride bevat zal het vriespunt met ongeveer 1,86°C verlaagd worden. De vriespuntsverlaging kan berekend worden met behulp van cryoscopische constante. Bij steeds lagere temperaturen wordt natriumchloride minder effectief. Om dan ijs nog te laten smelten kan gebruik worden gemaakt van calciumchloride, wat echter veel duurder is.
Natzout in Frankrijk
Tegenwoordig wordt veelal gebruikgemaakt van natzout. De strooimachine is in dat geval voorzien van vloeistoftanks (meestal aan de zijkant), waarin vooraf gemengd pekel is opgeslagen. Het droge zout wordt, voordat het wordt uitgebracht, met pekel vermengd, waarbij de zoutkorrels samenklonteren. Het voordeel hiervan is dat het mengsel homogener is dan droog zout, waardoor het veel nauwkeuriger verstrooid kan worden. Bovendien ontstaat hierbij veel minder stof achter de strooier. Het is daardoor voor de strooier mogelijk om sneller te rijden, tot wel 70 km/h (tegen maximaal 40 km/h bij droog zout strooien). Natzout hecht ook beter aan het wegoppervlak door kristallisatie en omdat natzout minder snel verwaait is het ook geschikt om preventief te strooien
Effecten van pekel in Frankrijk
Het strooien van zout is niet zonder risico. Zo moeten de carrosserieën van auto's goed worden beschermd tegen oxidatie, omdat pekel sterk reageert met metalen.
Een andere invloed is het zouter worden van de grond naast de weg, waardoor het het leefmilieu van de flora beïnvloedt. Zo zijn langs veel wegen zoutminnende planten, zoals het Engels gras, te vinden, ver van de kusten waar ze normaal worden aangetroffen.
Door de steeds geavanceerdere apparatuur en nieuwe technieken, zoals natzoutstrooien, is de nauwkeurigheid waarmee het zout op de weg gebracht wordt de laatste jaren echter sterk vergroot, waardoor de milieubelasting lager is geworden. Niet alleen is de gebruikte dosering een stuk lager dan vroeger (vaak wordt slechts 10 g/m2 gestrooid), ook wordt veel minder in de berm gestrooid.
